Er zijn verschillende soorten moedervlekken. De meest voorkomende zijn ophopingen van pigmentcellen, die we gewoonlijk aanduiden met moedervlek of naevus. Ze zijn vaak al vanaf de geboorte aanwezig. Als het om een vlakke, lichtbruin gekleurde vlek gaat, spreken we van lentigo simplex of lentigo juvenilis. Soms verdwijnen pigmentvlekken spontaan; dit kan gepaard gaan met een gedepigmenteerde hof (halo naevus): een ontkleuring rond de plek waar de pigmentvlek zich bevond.

Wat zijn de verschijnselen?

Moedervlekken zijn meestal platte of iets verdikte plekken, in kleur variërend van huidkleur, lichtbruin tot donkerbruin of zwart. Ze komen voor op alle plaatsen van het lichaam en zijn in principe onschuldig, maar kunnen in zeldzame gevallen kwaadaardig worden. Een moedervlek die verandert van kleur, grootte, vorm of onregelmatige randen krijgt, kan dan ook een vroeg teken van huidkanker zijn.

Hoe ziet de behandeling eruit?

Een moedervlek kan verwijderd worden door hem weg te snijden of te behandelen met lasertherapie. Het type laser dat gebruikt wordt, hangt af van de kleur en de grootte van de moedervlek. Het weggesneden weefsel wordt gewoonlijk onderzocht op de aanwezigheid van kankercellen.

Wat kunt u zelf doen?

U hoeft aan moedervlekken niets te doen. Als ze groot zijn, is het verstandig ze regelmatig te laten onderzoeken op tekenen van huidkanker. Verder is het goed te weten dat zonlicht niet goed is voor uw huid als hij behandeld is of behandeld gaat worden met laserlicht. Is uw moedervlek dus via lasertherapie verwijderd, gebruik dan tot een jaar na de laatste laserbehandeling een zonnebrandmiddel met factor 15 of hoger op de behandelde plek. Moet u nog gelaserd worden, zorg er dan voor dat uw huid niet te bruin is geworden. Een te bruine huid kan een reden zijn om de behandeling te annuleren.